• Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co Cię poproszę. Niektórymi prośbami jedynie wystawiam cię na próbę.

• Nie obawiaj się postępować wobec mnie twardo i zdecydowanie. Ja to wolę, bo to daje mi poczucie bezpieczeństwa.

• Nie pozwól mi ukształtować złych nawyków. Ufam, że Ty mi pomożesz wykryć je w zarodku.

• Nie rób tak, abym czuł się mniejszym niż jestem. To jedynie sprawia, że postępuje głupio, aby wydawać się dużym.

• Nie karć mnie w obecności innych. Najbardziej mi pomaga, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.

• Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami. Potrzebne mi są również doświadczenia bolesne.

• Nie rób tak, abym swoje pomyłki uważał za grzechy. To zaburza moje odczucie wartości.

• Nie przejmuj się zbytnio, gdy mówię: “Ja Cię nienawidzę”. To nie Ciebie nienawidzę, ale Twojej władzy, która mnie niszczy.

• Nie zapominaj, że nie potrafię wyrazić się tak dobrze, jak bym chciał. Dlatego też niekiedy mijam się z prawdą.

• Nie przesadzaj co do mojej uczciwości. To mnie krępuje i doprowadza do kłamania.

• Nie zmieniaj swych zasad postępowania ze względu na układy. To wywołuje we mnie zamęt i utratę wiary w Ciebie.

• Nie zbywaj mnie, gdy stawiam Ci pytania. W przeciwnym wypadku zobaczysz, że przestanę Cię pytać, a informacji poszukam gdzie indziej.

• Nie mów mi, że mój strach i obawy są głupie. One są bardzo realne.

• Nigdy nawet nie myśl, że usprawiedliwianie się przede mną jest poniżej Twojej godności. Uczciwe usprawiedliwianie się wzbudza we mnie nadzwyczajną serdeczność ku Tobie.

• Nie zapominaj, że lubię eksperymentować. Nie zabraniaj mi eksperymentować, gdyż bez tego nie mogę się rozwijać

• Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami. One jednak przyciągają Twoją uwagę, której potrzebuję.

• Nie gderaj. Jeżeli będziesz tak robił, to będę się bronił przez udawanie głuchego.

• Nie zapominaj, jak szybko rosnę. Jest Ci zapewne trudno dotrzymać mi kroku, ale—proszę Cię—postaraj się.

• Nie dawaj mi pochopnie obietnic, bo czuję się bardzo zawiedziony, gdy ich później nie dotrzymujesz.

Tekst Apelu ukazał się w USA w 1985r.; w Polsce został wydany przez Katedrę Psychologii Rozwojowej KUL.